Το ποίημα των Ποιητών

Εκεί που έπεσε είναι μια κόκκινη λίμνη. Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τη φωνή σου γενναίο παιδί. Από εκείνη τη νύχτα, ό,τι και αν πω φωνάζει αίμα. Το πλήθος φεύγει, έφυγε και εκεί σε βρήκα αργότερα με μια ριπή στην πλάτη σου, ετών ας πούμε 24, καμμία ταυτότητα. Θα’ρθει ένας κόσμος χλόης αγόρι και θα δουλεύουμε στη μοιρασιά των λουλουδιών. Απλώνοντας το χέρι μου δεν φτάνει ως εκεί που ωραία λουλούδια τις μορφές σας λιτανεύει ο αέρας της αρετής.

Το συγκεκριμένο δημιούργημα είναι ένα ποίημα σπουδαίων ποιητών. Οι στίχοι του ανήκουν στο Γ. Ρίτσο, Λουκά Θεοδωρακόπουλο, Ηλία Γκρη, Τάκη Σινόπουλο, Κοραλία Θεοτοκά, Νικηφόρο Βρεττάκο.

Η εξέγερση του Πολυτεχνείου το Νοέμβρη του 1973 που προανήγγειλε την πτώση της Χούντας φαντάζει πιο επίκαιρη από ποτέ. 50 χρόνια ακριβώς που δεν θα πρέπει να ξεχνάμε καθώς το « φίδι» πέθανε αλλά το αυγό του καλά κρατεί. Ας τιμήσουμε τους νεκρούς κρατώντας ζωντανή τη μνήμη τους, όχι εθιμοτυπικά αλλά ουσιαστικά. Εμείς αντάμα θα ανταμώνουμε στο δρόμο με συνθήματα, τραγούδια και με γροθιά στον αέρα σηκωμένη.