Ιάννης Ξενάκης (1922 – 2001)

Ιάννης Ξενάκης (1922 – 2001)

Ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες συνθέτες και αρχιτέκτονες του 20ού αιώνα, διεθνώς γνωστός ως «Iannis Xenakis». Οι πρωτοποριακές συνθετικές μέθοδοι, που ανέπτυξε συσχέτιζαν τη μουσική και την αρχιτεκτονική με τα μαθηματικά και τη φυσική, μέσω της χρήσης υπολογιστών αλλά και μοντέλων από τη θεωρία των συνόλων, τη θεωρία των πιθανοτήτων, τη θερμοδυναμική, τη Χρυσή Τομή, την ακολουθία Φιμπονάτσι κ.ά.

Παράλληλα, οι φιλοσοφικές του ιδέες για τη μουσική έθεσαν καίρια το αίτημα για ενότητα φιλοσοφίας, επιστήμης και τέχνης, συμβάλλοντας στο γενικότερο προβληματισμό για την κρίση της σύγχρονης ευρωπαϊκής μουσικής των δεκαετιών του 1950 και 1960.

Γεννήθηκε στη Ρουμανία και μετακόμισε αργότερα στην Ελλάδα φοιτώντας στο ΕΜΠ στο τμήμα πολιτικών μηχανικών όπου και αποφοίτησε το 1946 παρά τις δυσκολίες που υπήρχαν λόγω του πολέμου. Λίγο μετά την εισαγωγή του στο πολυτεχνείο οργανώνεται στο τότε παράνομο ΚΚΕ και την ΕΠΟΝ της οποίας μάλιστα γίνετε γραμματέας της οργάνωσης του πολυτεχνείου. Στα Δεκεμβριανά όπου έλαβε μέρος ως ομαδάρχης του λόχου Λόρδος Μπάιρον τραυματίζεται σοβαρά στο πρόσωπο από αγγλική οβίδα όπου χάνει και το ένα του μάτι.

Το 1947 φοβούμενος την εξορία φεύγει στο εξωτερικό όπου μέσω Ιταλίας και με την βοήθεια Ιταλών συντρόφων του φτάνει στο Παρίσι. Εκεί προσλαμβάνεται από τον διάσημο αρχιτέκτονα Λε Κορμπυζιέ με τον οποίο δουλεύει μαζί για 12 χρόνια ενώ ταυτόχρονα αναζητά δάσκαλο για να αναπτύξει την συνθετική του ικανότητα εκτός από την αρχιτεκτονική και στη μουσική που τόσο πολύ τον ενδιαφέρει.

Πειραματίζεται αρκετά και αλλάζει συνέχεια δασκάλους καθώς ο τρόπος σύνθεσης του είναι αρκετά πρωτοποριακός σε σχέση με την κλασική μέθοδο που ακολουθούνταν μέχρι τότε. Από το 1959 και μετά με κορύφωση την δεκαετία του 70΄ γίνεται παγκοσμίως γνωστός και βραβεύεται για το έργο του. Αξίζει να σημειωθεί πως παρά την παγκόσμια αναγνώρισή του , το ελληνικό κράτος τον κατηγόρησε για λιποταξία και τον καταδίκασε σε θάνατο, πράγμα που ίσχυε μέχρι και το 1974 . Πηγές:

Ετικέτες :

Σχετικές δημοσιεύσεις

Η παράνοια της αναζήτησης σπιτιού στην Ελλάδα.

Η παράνοια της αναζήτησης σπιτιού στην Ελλάδα.

Το 2019 ο Έλληνας καλλιτέχνης Τhe Krank που διαμένει στο Βερολίνο ξεκίνησε ένα πρότζεκτ το οποίο είχε να κάνει με τη δυσκολία των κατοίκων των πόλεων να βρουν σπίτι. Ωστόσο, το πρόβλημα της στέγασης ξεπέρασε τα όρια των αστικών κέντρων και η άλλοτε φιλική επαρχία έπαψε να είναι τόσο φιλική! Λίγο ο τουρισμός λίγο η λαίλαπα της βραχυχρόνιας μίσθωσης τύπου Airbnb έχει ως αποτέλεσμα το στεγαστικό να είναι ένα μείζον θέμα. Πολύ μικρά σπίτια, κακής κατασκευής με φθορές και αδιανόητα υψηλά ενοίκια, ιδιοκτήτες άκρως παράλογοι για τα δεδομένα της εποχής και εσύ να ψάχνεις να βρεις τί έκανες λάθος;

Περισσότερα
Καλώς ήρθατε στον νεο εργασιακό μεσαίωνα

Καλώς ήρθατε στον νεο εργασιακό μεσαίωνα

Διαχρονικά, κριτήριο για το πόσο εξελιγμένη είναι μια κοινωνία είναι ο τρόπος συμπεριφοράς στα αδύναμα μέλη της : Στις γυναίκες, τις εγκύους, τους ψυχικά ασθενείς, τους ηλικιωμένους. Εν μέσω πυρκαγιών «πέρασε» η κυβέρνηση από την Ολομέλεια της Βουλής το άρθρο 61 ανοίγοντας διάπλατα τον δρόμο για την αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης στα 74 χρόνια. Αυτό δεν είναι το μόνο αντιλαϊκό μέτρο που «περνάει» η κυβέρνηση εν μέσω πυρκαιών. Το νέο νομοσχέδιο προβλέπει θέσπιση 6ήμερης εργασίας και εργασία σε περισσότερους από έναν εργοδότες. Μία από τις σημαντικότερες κατακτήσεις του εργατικού κινήματος παγκόσμια ήταν η 8ωρη, πενθήμερη εργασία. Με τη νέα ρύθμιση θεσμοποιείται ό,τι απαγορευόταν μέχρι σήμερα, που σημαίνει ότι το σύνολο των ωρών απασχόλησης φτάνει τις 13. Ετσι, λέει το υπουργείο, μπαίνει τάξη στη «μαύρη εργασία» και πληρούται η πρόβλεψη της ευρωπαϊκής νομοθεσίας περί υποχρεωτικού 11ώρου ανάπαυσης. Να θυμίσουμε μόνο ότι το σύνθημα του Σικάγο στα τέλη του 19ου αιώνα ήταν «8 ώρες εργασία - 8 ώρες ελεύθερος χρόνος - 8 ώρες ύπνος». Σχεδόν ενάμιση αιώνα μετά το πρώτο γίνεται 13 ώρες και τα δύο τελευταία συγχωνεύονται σε 11 ώρες…Έχει παρατηρηθεί δε, οτι με τη μείωση των ωρών εργασίας αυξάνεται σημαντικά η παραγωγικότητα. Στις «προηγμένες» σκανδιναβικές χώρες έχουν θεσπιστεί πολύ περισσότερες αργίες από καθιερωμένα σαββατοκύριακα, με πολύ ενθαρρυντικά αποτελέσματα ως προς την παραγωγικότητα.

Περισσότερα
Για να μην κάνουμε την εργασιακή αβεβαιότητα κανόνα ζωής

Για να μην κάνουμε την εργασιακή αβεβαιότητα κανόνα ζωής

Η Πρωτομαγιά καθιερώθηκε ως η παγκόσμια ημέρα των εργατών στις 20 Ιουλίου 1889 στο Παρίσι κατά της διάρκεια του ιδρυτικού συνεδρίου της Δεύτερης Διεθνούς. Όλα ξεκίνησαν στο Σικάγο, όταν τα εργατικά συνδικάτα των ΗΠΑ, ωθούμενα από τις πετυχημένες διεκδικήσεις των Καναδών συντρόφων τους, αποφάσισαν την έναρξη απεργιακών κινητοποιήσεων την 1η Μαΐου 1886. Βασικό τους αίτημα αποτελούσε το οκτάωρο αφού την περίοδο εκείνη δεν υφίστατο στις ΗΠΑ κανονιστικό εργασιακό πλαίσιο και οι εργαζόμενοι αναγκάζονταν να εργάζονται αμέτρητες ώρες, ακόμα και τις Κυριακές.

Περισσότερα